Dag 8: Een rondje rondom het meer van Bled

Goedemorgen allemaal, het is vandaag zondag. En wat betekent dat? Het is de zevende dag van de week en die is bedoeld als rustdag, zodat je de volgende dag weer fris en fruitig de nieuwe week in kan gaan. Nu is het zelden op zondag een rustdag in huize van de Wetering, er moet altijd worden gestofzuigd, de slaapkamer schoongemaakt worden en de bedden moeten verschoont worden, maar hier in Bled is het wel een rustdag. We slapen zelfs uit, Judith is er om kwart voor negen uit en Nico om negen uur. Eerst lekker onder de douche en daarna gaan we buiten eten. Het weer is uitstekend vandaag, het krijgt een cijfer 9. Ontbijt is weer prima.

Om kwart voor elf gaan we lopend naar het meer van Bled. Vandaag willen we daar doorbrengen en dan hebben we geen auto nodig. Het weer is inmiddels heerlijk, zo’n 19 à 20 graden al. Misschien gaan we een stuk wandelen en Judith wil graag met een bootje naar het kleine eilandje in het meer. We zien wel. Vanaf ons pension is het ongeveer een half uurtje lopen naar het meer en voordat we aan onze ontdekkingstocht gaan beginnen drinken we eerst koffie op het terras van een klein zaakje. We zitten lekker in de zon. Het is al behoorlijk druk, waarschijnlijk trekken veel Slovenen er op zondag op uit. Er zijn opvallend veel motorrijders en die parkeren hun motorfiets net zo waar het hun uit komt. Je kunt met goed fatsoen niet eens meer op de stoep lopen.

Om half twaalf beginnen we aan onze tocht. Eerst maar eens lopen naar de plek waar de bootjes liggen. Onderweg komen we een ouder stel tegen, rond de 70 schatten we hun, en we raken aan de praat. Nico maakt een foto van hun samen. Even later komen we hun weer tegen, maar nu maakt de man een foto van ons. Ze vertellen dat ze uit San Francisco komen en dat ze een rondreis van 3 weken  maken door Oostenrijk, Kroatië en Slovenië. Ze verblijven momenteel in Ljubljana. Na zo’n 25 minuten lopen komen we bij de bootjes aan. Het kost € 14,- per persoon voor een bezoek aan het eilandje, dus dat valt op zich nog wel mee, denken we. Na 10 minuten in de boot te hebben gewacht varen we naar het eilandje toe. Er zitten een paar Spanjaarden in de boot en die hebben haast, want ze moeten straks het vliegtuig halen. Ze willen niet te lang op het eiland blijven, normaal is 40 minuten. We spreken af dat we over een half uur terug varen.

Als eerste moeten we een steile trap op lopen, met ik weet niet hoeveel treden. Op de heenreis vergeet Nico het aantal treden te tellen, nou dat doet hij dan wel als we terug lopen, zegt hij tenminste. Het is best een hele klim en als we boven zijn zien we het kerkje. Als je er in wilt, moet je een kaartje kopen! Belachelijk natuurlijk als je al betaald hebt bij de boot. We gaan dus niet naar binnen. We wandelen verder en lopen naar de achterkant van het eiland en gaan naar beneden via een steil weggetje. Nog een klein stukje rond en we zijn weer onderaan de trap. Oei, Nico heeft nu niet meer de treden van de trap geteld. Hij besluit nog maar een keer naar boven te gaan, want hij wil het weten. In één ruk loopt hij naar boven en steekt zijn handen in de lucht op Judith beneden te laten zien dat hij het gehaald heeft. Judith loopt hem tegemoet als hij weer naar beneden komt en vraagt “hoeveel waren het er nou?” Het zijn er 98! We lopen samen terug naar beneden en gaan in het bootje mee terug naar de wal. Achteraf gezien zijn we blij dat we maar een half uur op dit eilandje hoefden door te brengen. Er is niet veel aan en voor dat je het weet heb je het hele eiland rond gelopen.

We vervolgen onze wandeltocht en besluiten het meer helemaal rond te lopen. Het meer van Bled (Sloveens Blejsko jezero) is een meer in de streek Gorenjska tussen de Karawanken en de Julische Alpen in het noordwesten van Slovenië. Het is 2.120 meter lang en 1.380 meter breed en heeft een maximale diepte van 30,6 m. Het meer is net iets kleiner dan het meer van Bohinj, waar we gisteren geweest zijn. Er zou een warme bron in het meer zijn, wat echter niet belet dat het 's winters dichtvriest. In het meer ligt een eilandje met de Maria Hemelvaartskerk (Cerkev Marijinega vnebovzetja) uit de 9de eeuw met fresco's en een gouden altaar. Het meer van Bled is vooral bekend bij roeiers. In 1966, 1979, 1989 en in 2011 werden de wereldkampioenschappen roeien hier gehouden. Op het meer mag men roeien en zeilen, maar niet met gemotoriseerde boten varen. Een typisch verschijnsel is de boottochten per Pletna, een overdekte gondel. Het meer ligt 35 kilometer van Ljubljana International Airport en 55 km van Ljubljana.

De wandelroute loopt vrijwel helemaal langs de rand van het water. Op sommige plekken moet je even van de oever afwijken of moet je een gedeelte over aangelegde houten planken. Het water is kraak helder. Er zijn tal van activiteiten op het meer, zeker omdat er vandaag roeiwedstrijden worden gehouden. Europese jeugdkampioenschappen, als we ons niet vergissen. Zo ongeveer halverwege het meer is er een stenen tribune gebouw, waar toeschouwers de roeiwedstrijden kunnen volgen. De start van de roeiwedstrijden is aan de kant waar wij onze wandelroute zijn begonnen, dus straks kunnen we er ook waarschijnlijk nog wel een paar roeiers zien starten. Ook zijn er kleine bootjes met 1 of 2 man er in die aan het vissen zijn. Ze vissen met levendig aas, er zit hier in het meer zeker grote vissen! Hier en daar zijn er ook nog een paar mensen aan het zwemmen. Volgens ons moet het water toch behoorlijk koud zijn.

Onderweg stoppen we om wat te drinken en zitten heerlijk in de zon op een bankje langs het water. Het is opvallend druk rondom het meer, we vermoeden dat er veel Slovenen op zondag een dagje er op uit trekken. Veel gezinnen en groepen lopen dezelfde wandelroute als wij doen. De wandeltocht wordt vervolgd en op drie kwart nemen een ijsje. Het is inmiddels behoorlijk warm geworden, zo’n 25 graden, dus zijn we blij dat we in onze korte broek lopen. Dat is een stuk prettiger dan met een lange broek.

Het laatste stuk van onze wandeling verloopt voorspoedig en voor we het weten zien we de tentjes met souvenirs en allerlei etenswaren opdoemen. We hebben de tocht volbracht, het is half vier dus al met al zijn we zo’n 4 uur op pad geweest. Trek daar de tijd van het varen en bezoek aan het eilandje vanaf, dan hebben we 3 uur gewandeld. Volgens onze stappenteller hebben we ruim 12 kilometer achter de rug. Niet verkeerd toch, al zeggen we het zelf. We besluiten om maar gelijk een hapje te eten. Het ziet er bij de tentjes allemaal lekker uit, dus nemen we maar een hamburger met chips. Als we de vrouw achter de bakplaat het broodje zien klaarmaken vrezen we dat we dat niet helemaal op zullen kunnen. Wat een grote hamburger, met sla, gebakken ei en bacon en allerlei verschillende sauzen er op. We vallen de burger aan, maar kunnen hem inderdaad niet helemaal op. Ook de chips, vers gebakken ribbelchips, kunnen we niet op.

Propvol gegeten lopen we verder en gaan bij hetzelfde zaakje als waar we vanochtend koffie hebben gedronken een lekker drankje nemen. In een makkelijke stoel zittend in de schaduw, na zo’n lange wandeltocht en met een volle maag, gaat een fris drankje er wel in. Overigens de prijzen die je hier op de terrasjes betaald zijn erg goedkoop, net zoals de hamburgers e.d.. We maken het laatste filmpje van vandaag op het terras en gaan daarna nog even langs de winkeltjes. Het is niet veel, maar je moet het toch even gezien hebben. Vervolgens lopen we het laatste stuk terug naar ons pension, waar we na een half uur aankomen. Het is inmiddels iets over vijf uur en we hebben nog een minuut of 40 voordat de zon achter de bergen wegzakt en gaan dus lekker onderuit gezakt nog even van de zon genieten.

Vroeg in de avond eten we nog een broodje op de kamer en beginnen we aan de dagelijkse dingen. Judith kijkt nog even naar een film op de iPad, maar het zal wel niet al te laat worden vanavond. Al weet je het maar nooit. Morgen gaan we verder naar Kroatië, naar het plaatsje Umag waar we een appartementje hebben geboekt. We zijn benieuwd hoe dat er weer zal uit zien. Nog 1 nachtje slapen en dan weten we het.

Pozdravi vse.
Gegroet allemaal.