Dag 13: Umag – Fažana 100 kilometer

Vandaag zijn we vroeg op, de wekker gaat om half acht en het is tijd om te gaan douchen. De reistassen staan al klaar, want we gaan vandaag verder reizen. We gaan naar Fažana  en onderweg stoppen we om het plaatsje Rovinj te bezoeken. Na de douche en een heerlijk ontbijt, gaan we de auto inladen. Alles is weer tiptop in orde gemaakt door Judith. We brengen de spullen naar beneden, dat is één van de nadelen (als je over nadelen kunt spreken) van dit appartement, we moeten met de trap naar boven en naar beneden, en zetten alles in de auto. Nog een laatste sanitaire stop en we kunnen. De eigenaresse staat al te wachten om ons gedag te zeggen. We groeten haar hartelijk en complimenteren haar nogmaals met het mooie appartement. De complimenten neemt ze zichtbaar vol tevredenheid in ontvangst.

Het weer is al prima, een zonnetje met een graad of 19 en we hoeven niet zo heel ver te rijden naar Rovinj. Binnen het uur zijn we ter plaatse. Lekker vroeg, want het is nog geen half elf. We parkeren de auto op de parkeerplaats vlakbij de haven en beginnen aan ons bezoek aan dit leuke stadje. Rovinj (Italiaans: Rovigno) is een stad in Istrië, Kroatië, met 15.000 inwoners (2013), waarvan ongeveer 82% Kroatisch en 10% Italiaans als moedertaal heeft. Het overige deel bestaat uit kleine groepen Roma en Albanezen. De stad is gelegen aan de westkust van het schiereiland Istrië en is een populair toeristenoord. Rovinj is in de oudheid gekenmerkt door de Romeinen en was tot en met 1797 in de handen van de Venetianen. De oude stad Rovinj is gesticht op een eiland met een heuvel als ondergrond. In 1763 is het eiland met het vasteland verbonden, waardoor het stadscentrum sindsdien op een schiereiland ligt. De middeleeuwse bebouwing die tot direct aan zee doorloopt, zonder boulevard die eromheen ligt, geeft deze plaats een aangename aanblik. Rovinj kent vele omhooglopende straatjes in de oude stadskern. In de nabijheid van de stad liggen 22 eilanden en eilandjes voor de kust.

Gelijk als we starten met onze wandeling zien we al grote groepen mensen lopen. Het lijkt wel of er al bussen vol mensen, voornamelijk ouderen, afgeleverd zijn. Ook zijn er veel mensen die met een cruiseschip zijn meegekomen, want aan de kade ligt de Star Pride. De Star Pride is in 2014 aan de vloot van Windstar Cruises toegevoegd. Daarmee is het schip het allereerste niet-zeilschip van de rederij. Zusterschepen zijn de Star Legend en de Star Breeze. Het schip, gebouwd in 1988 heeft een gewicht van bijna 10.000 ton, 150 bemanningsleden aan boord en kan 212 passagiers herbergen. Het heeft dezelfde faciliteiten als de zeilschepen van Wind Star Cruises. Het hoofdrestaurant biedt in een informele sfeer een open zitting aan en er is een ook specialiteitenrestaurant, Candles. Het buffetrestaurant heeft een mooi buitendek om buiten bijvoorbeeld te ontbijten. Bij Windstar Cruises zijn alle non-alcoholische drankjes bij de prijs inbegrepen. Het is een prachtig schip om te zien en het niet eens zo enorm groot. Er zijn volgens ons erg veel Chinezen en Duitsers aan boord.

We lopen verder en komen op de markt uit. Aan de ene kant allemaal groenten, fruit en vooral veel oliën en honing en aan de andere kant de traditionele kraampjes met allerlei prullaria zoals waterschoentjes, pistooltjes (haast niet van echt te onderscheiden), zonnebrillen, riemen en ga zo maar door. Het is meestal niet veel, maar op één of andere manier trekt het toch veel mensen aan. Er is ook een vismarktje, maar die is binnen. Je ruikt de vishal overigens buiten al heel erg goed! Je kunt wel merken dat Rovinj een echte toeristenplaats is, want als we de straten inlopen dan zijn we niet de enige. Grote hoeveelheden mensen, van allerlei pluimage, lopen door de straatjes en struinen de kleine winkeltjes af. Bij deze winkeltjes valt het op dat er erg veel kunstenaars hun waar aan de man proberen te brengen.

Op verschillende plaatsen kun je tussen de huizen door, meestal een smalle doorgang, naar het water kijken. Ze hebben die plekjes leuk aangekleed met stoeltjes en een tafeltje, of aan de muur hangen verschillende soorten kleding e.d.. Het is in ieder geval leuk om te zien. Op het hoogste punt, ja we moeten ook vandaag weer een beetje klimmen, is de Sint Eufemiakerk gelegen. De kerktoren lijkt op die van het San Marcoplein in Venetië. De oorzaak hiervan is dat Rovinj gedurende lange tijd tot de Republiek Venetië hoorde. Boven op de kerktoren staat een beeld van de heilige Eufemia die dient als een windvaan. De kerk is in de achttiende eeuw gebouwd door bewoners volgens de plannen van de Venetiaanse bouwmeester Giovanni Dozzi. We gaan ook nog even binnen in de kerk kijken en het valt op dat deze kerk erg druk bezocht wordt en dat veel bezoekers er een kaarsje branden. In het midden zijn de stoelen en banken versiert met witte strikken en zo, we denken dat er een trouwerij is geweest of nog komt.

Na wat foto’s en filmpjes te hebben gemaakt gaan we maar weer verder en komen op het plein voor de haven uit. Hier liggen vele, vooral wat kleinere schepen, te dobberen in het water. Langs de haven, in een grote ronde boog, liggen tal van restaurantjes en barretjes. Op de achtergrond prijken de huizen van Rovinj in verschillende, vrolijke kleuren. Het ziet er zo gezellig uit dat we maar even een kopje koffie gaan drinken. Helaas hebben ze in het zaakje waar wij gaan zitten, géén gebak of iets dergelijks er bij. Niet getreurd, Judith heeft overal een oplossing voor en tovert in eens 2 verpakte ontbijtkoeken uit haar tas. Tjonge jonge, die is toch altijd overal op voorbereid, wat een kanjer. Na de koffie lopen we verder naar het einde van het haventje. Je ziet er verschillende opstapplaatsen om bijvoorbeeld naar Venetië te varen of om gewoon een rondvaart te maken langs de vele kleine eilandjes rondom Rovinj. Wij laten deze keer de boten gewoon gaan en lopen liever verder. Het kost ons te veel tijd om een rondvaart te maken.

Nadat we aan het einde van de haven zijn omgedraaid gaan we maar eens even eten, het ontbijt was tenslotte erg vroeg vanochtend en het is al weer een tijd geleden dat we onze magen hebben gevuld, dat plakje ontbijtkoek daargelaten natuurlijk. Het is een leuk restaurantje en het is er erg druk. Dat is meestal een teken dat het eten er goed is. Wij laten meestal de restaurantjes waar bijna niemand zit te eten links liggen en gaan dan op zoek naar een drukkere locatie. Tot nu toe hebben we tijdens onze vakantie, misschien behalve die worsten die Nico had in Slovenië, alleen nog maar uitstekend gegeten en zo te zien gaat dat hier ook lukken. Het is inderdaad lekker, Judith zalm met gekookte aardappelen en Nico een typisch Kroatisch gerecht genaamd Ćevapčići. Dit zijn worstjes en is een variant van kebab. Heerlijk met ajvar, een rode gebonden sausje en rauwe ui. Je moet er natuurlijk van houden, maar Nico vind het lekker. En het is ook veel, want op zijn bord liggen er 10 stuks. Eet smakelijk.

Na de maaltijd moeten we weer aan de wandel, hetgeen we op hebben gegeten moeten we er ook weer af lopen. Dat gaat hier wel lukken hoor. We lopen via de andere kant van Rovinj opnieuw richting de kerk. Langs het water zijn allemaal plekken gemaakt waar je kunt zonnen en waar ook trappetjes aan de rotsen zijn gemaakt, zodat als je gaat zwemmen je ook weer op een fatsoenlijke manier uit de zee kunt komen. Het lijkt ons nog steeds geen fijn gevoel als je op de rotsen of de stenen moet gaan liggen zonnen, maar er zijn er toch meerdere die dit doen. Het is niet anders. We begrijpen nu wel waarom er in de winkeltjes en kraampjes zoveel waterschoentjes te koop hangen. Via de straatjes lopen we, dit keer gaan we afdalen, terug naar het centrum en komen even later uit op de plek waar we zijn begonnen vanochtend. De dagtrip naar Rovinj zit er op.

Het is niet ver lopen naar onze auto en we hoeven ook niet erg ver meer te rijden naar ons nieuwe appartement. We zijn benieuwd hoe deze er uit zal zien, op de foto’s zag het er allemaal pico bello uit. Na een klein uurtje rijden, voornamelijk binnendoor want dan zie je tenminste nog wat, arriveren we bij appartement Villa Nina. Als we ons melden worden we hartelijk ontvangen en brengt de dame van de receptie ons naar ons appartement. Alle complimenten kunnen weer naar Judith, want zij heeft dit appartement uitgezocht. Het ziet er echt fantastisch uit, is van alle gemakken voorzien, 2 balkons, ruime badkamer, mooie keuken/woonkamer en een prima slaapkamer. Judith is er zichtbaar blij mee en maakt gelijk een filmpje van dit mooie appartement.

Het is een klein stukje lopen naar de plaatselijke supermarkt en daar halen we onze boodschapjes. Het weer is heerlijk en als we op één van onze balkonnetjes zitten, die aan de kant van het zwembad, kunnen we de ondergaande zon weer zien. We boffen wel steeds met de locatie van onze appartementen, want ook nu hoeven we, om de ondergaande zon te zien, niet te lopen. De reistassen worden uitgepakt en de spullen worden allemaal netjes uitgestald, we blijven hier immers 3 nachten. In de avond doen we onze dagelijkse dingetjes en zitten we heerlijk op de bank en, uiteraard door Judith klaargemaakt, broodje te eten. Het is weer prima geregeld. Straks gaan we naar bed en zijn benieuwd of deze ook zo zal kraken als het bed in ns vorige appartement. Laten we maar hopen van niet.

Ugodnu večer i sutra.

Prettige avond en tot morgen.