Dag 2: Matrei en omgeving

We hebben heerlijk geslapen, maar dat kon haast niet anders. Om acht uur waren we uit bed. Judith heeft, zoals zij meestal doet, een heerlijk ontbijtje gemaakt. Daarna gaan we in de douche, drinken een bakje koffie en Nico gaat aan het reisverslag beginnen. Het is immers een “bijkomdag”. De dag zal uiteindelijk toch nog wel wat anders verlopen als Nico had gedacht.

Rond kwart over tien gaan we er op uit, want de hele dag binnen luieren is iets wat niet in het woordenboek van Judith voorkomt. We gaan naar het centrum van Matrei, een klein dorpje met zo’n 5.000 inwoners. Het weer is redelijk, wel wat fris door de harde wind. We hebben hier qua kleding eigenlijk niet helemaal op gerekend, dus duiken we de plaatselijke sportshop maar in. Even kijken, misschien hebben ze nog wat leuks. Een half uur later lopen we met een gevulde tas (t-shirts met lange mouw, dik vest en een trui) weer naar buiten. Zo dat is binnen! Even verder gaan we naar de VVV en halen informatie op over het gebied waar we zijn. Kunnen we voor de komende dagen goed gebruiken.

We lopen naar het kleine kerkje en komen er achter dat daar ook de plaatselijke begraafplaats is. Deze ziet er behoorlijk anders uit dan in Nederland. Ze hebben hier alleen maar rechtopstaande gedenkstenen en de plaats waar bij ons de liggende steen is geplaatst hebben ze hier allerlei plantjes e.d. geplaatst. Daardoor ziet het er eigenlijk best fleurig, als je dat zo kunt zeggen, en verzorgd uit. Het is een behoorlijk grote begraafplaats, met meerdere afdelingen. Blijkbaar is het een trekpleister want er stoppen zelfs bussen met groepen, vooral oudere mensen, om een kijkje te nemen. Op de achtergrond pronken de hoge bergen, het is gewoon een mooi gezicht.

We nemen ook nog een kijkje binnen in de kerk. Dit doen we bijna altijd als we op vakantie zijn. Op een of andere manier vinden we dit blijkbaar leuk. Het is een klein kerkje, maar het ziet er allemaal keurig netjes en verzorgd uit. We maken wat foto’s, maar niet teveel.

Als we terug richting de auto lopen, komen we langs de plaatselijke Konditorei (bakkerij). Het is tijd om eens een bakje koffie, uiteraard met wat lekkers er bij, te nemen. Nico gaat even de parkeerkaart in de auto verzetten, want het is hier overal parkeren bij blauwe strepen, dus mag je eigenlijk maar 1 ½ uur parkeren. Zodra Nico weer in de bakkerij is gaan we bestellen. Het smaakt uitstekend en tijdens het snoepen bekijken we de bij de VVV gehaalde informatie vast door en zien gelijk al een paar leuke uitstapjes voor vandaag en morgen.

We wandelen nog wat verder is het dorpje, maar er is niet zo heel erg veel meer te zien. Als we de auto hebben opgehaald gaan we de omgeving maar eens verkennen. Het landschap is prachtig, de wegen zijn goed en het weer is behoorlijk opgeknapt. We rijden in het Nationaal Park Hohe Tauern en de weg gaat soms behoorlijk steil omhoog. Dit is uiteraard geen enkel probleem voor de fantastische auto die we van Arie en Selma mee hebben gekregen.

We stoppen onderweg bij een prachtige waterval foto’s en filmpjes te maken van deze schitterende omgeving. Zomaar uit het niets langs de kant van de weg, met daarbij een plaats om te picknicken. Het is er erg rustig, net zo goed als op de wegen hier in dit natuurgebied, we zijn met nog een gezin de enige. We zoeken een weg naar het riviertje en als we aan de rand van het stromende water staan realiseren we ons dat we onze selfiestick zijn vergeten. Dat is nou jammer. We proberen toch maar om een selfie te maken, al is dat niet makkelijk voor twee oudjes. Het is gelukt. Verder genieten we van de rust en omgeving bij deze waterval.

Het is nog redelijk vroeg in de middag dus besluiten we om naar het plaatsje Lienz te gaan. Dit is een wat grotere plaats, met veel meer winkels, op een kilometer of 25 van Matrei vandaan. Onderweg rijden we door het natuurgebied en komen langs verschillende dorpjes. Vanuit de verte lijken het wel van die dorpjes die je bij zo’n treinbaan van Marklin of ziet. Alleen staat die meestal ergens op een zolder! Nadat we de auto geparkeerd hebben lopen we naar het centrum. Het ziet er erg leuk uit, met heel veel winkeltjes en restaurantjes. Na een fikse wandeling en het eten van een heerlijk Italiaans ijsje, komen we weer bij de auto terug en besluiten we om terug naar het appartement te gaan. We kunnen dan, voordat we lekker gaan eten, nog even wat uitrusten en opfrissen. Onderweg doen we nog wat boodschappen voor morgen halen.

Rond half zeven lopen we uit het appartement richting het restaurant waar we gisteren zo lekker hebben gegeten. Als we er aankomen blijkt dat het restaurant op maandag gesloten is. Wat een pech. Dan gaan we wel op zoek naar een ander restaurant. Een mens moet tenslotte toch eten, niet waar? We halen de auto op en gaan op zoek. De restaurantjes zijn schaars hier en die er al zijn, waren bijna allemaal ook gesloten. Hier is maandag zeker een rustdag! Na wat rond gereden te hebben gaan we maar naar de plaatselijke Spar om wat te eten te zoeken. Ook daar kunnen we niets warms krijgen. Judith is natuurlijk niet voor één gat te vangen en zegt “kom op, we eten gewoon brood met soep”. Zo gezegd, zo gedaan en het smaakte prima. Al was het wel een teleurstelling dat we niet in dat lekkere restaurantje konden eten.

Gelukkig is ons appartement een luxe appartement met veel ruimte. We brengen de avond er maar door. Samen drinken we een wijntje. Ja, ook Nico gaat aan de wijn, maar dat zijn jullie zo langzamerhand wel van hem gewend als hij op vakantie is. We hebben een leuke avond en gaan niet al te laat naar bed. Morgen wordt het weer een drukke, spannende dag. We hopen dat het weer ons een beetje gunstig gezind zal zijn. We gaan het beleven.

Tot morgen, bis morgen.